98-song01

با هم عشقو شناختيم
دل به همديگه باختيم
که قصره آرزوهامونو با همديگه ساختيم

من آن باده پرستم که از عشقه تو مستم
اميدو آرزوهامو به چشمونه تو بستم
منو رها کن از من بيگانه از خويشم کن
در هواي عشقت عاشقتر از پيشم کن
بذار بشوقه رويه تو زندگي آغاز کنم
زمزمه هاي عاشقي با دله خود ساز کنم
مرغکه پر شکسته ام دسته نوازشي بکش
که در هواي عشقه تو پراي نو باز کنم
منو رها کن از من بيگانه از خويشم کن
در هواي عشقت عاشقتر از پيشم کن
سرو و سنوبر شرمنده ي تو
گل متحير از خنده ي تو
حرفات شيرينه مثله قندو عسل شعرو غزلها
سرو و سنوبر شرمنده ي تو
گل متحير از خنده ي تو
بگو هميشه تو عشقه مني جانو تني آه
منو رها کن از من بيگانه از خويشم کن
در هواي عشقت عاشقتر از پيشم کن

با هم عشقو شناختيم
دل به همديگه باختيم
که قصره آرزوها رو با همديگه ساختيم

من آن باده پرستم که از عشقه تو مستم
اميدو آرزوهامو به چشمونه تو بستم
منو رها کن از من بيگانه از خويشم کن
در هواي عشقت عاشقتر از پيشم کن